Έχετε σκεφτεί πως ενώ η Γροιλανδία και η Σιβηρία βρίσκονται σε παρόμοιο γεωγραφικό πλάτος, η μία είναι καλύμμενη με παγετώνες ενώ η άλλη έχει δάση;
Γιατί συμβαίνει αυτό αφού είναι και οι δύο ψηλά στον Αρκτικό κύκλο;!
Η απάντηση με λίγα λόγια είναι πως το κλίμα μίας περιοχής ΔΕΝ εξαρτάται *μόνο* από τη θέση της πάνω στη γη – στο παιχνίδι της θερμοκρασίας αλλά και της χιονόπτωσης παίζουν ρόλο κι άλλα, όπως η απόσταση από τη θάλασσα, τα θαλάσσια και ατμοσφαιρικά ρεύματα και πάει λέγοντας!
Για παράδειγμα, παρότι στη Σιβηρία το χειμώνα κάνει τσουχτερό κρύο, ο αέρας που φυσάει είναι ΞΗΡΟΣ. Μετά τα πρώτα χιόνια της χειμερινής σεζόν, ο ουρανός καθαρίζει από σύννεφα κι εν τέλει δεν πέφτει τόσο χιόνι όσο νομίζουμε στις περιοχές αυτές! Απλώς με τη θερμοκρασία να είναι για μήνες υπό του μηδενός, όσο χιόνι πέσει παραμένει εκεί έως την άνοιξη.
Τα χιόνια το καλοκαίρι όμως λιώνουν και δεν μένουν όλο τον χρόνο. Χαμηλή χιονόπτωση το χειμώνα (παρά το κρύο) και σχετική ζέστη το καλοκαίρι τι σημαίνουν; Ότι δε μπορεί να σχηματιστεί παγετώνας!
Παράλληλα το γεγονός αυτό επιτρέπει σε δέντρα να μεγαλώσουν. Σφίγγουν τα δόντια το χειμώνα, περιμένοντας με προσμονή το καλοκαίρι για να αναπτυχθούν.
Στη Γροιλανδία συμβαίνει ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ. Τα θαλάσσια ρεύματα που την περιβάλλουν συνεπάγονται πολλή υγρασία στον αέρα, ενώ οι θερμοκρασίες κρατιούνται στην κατάψυξη ακόμα και το καλοκαίρι!
Τόσο έντονη είναι η επίδραση των ρευμάτων, της θάλασσας και της ξηράς, που ακόμα και την εποχή των παγετώνων η Σιβηρία δεν καλύφθηκε από αιώνιους πάγους, σε αντίθεση με την Ευρώπη!!
Στο χάρτη του ποστ βλέπετε τον αρκτικό κύκλο και τη γραμμή πάνω από την οποία (σε γεωγραφικό πλάτος) δεν εμφανίζονται δέντρα. Με άλλα λόγια στη Σιβηρία τα δέντρα φτάνουν σχεδόν όσο βόρεια φτάνει και η ξηρά. Στη Γροιλανδία και τις ακτές του βορειοανατολικού Καναδά από την άλλη δεν υπάρχει δέντρο ούτε για δείγμα, ακόμα και κάτω από τον αρκτικό κύκλο!