Πρώτη έκοψε την κορδέλα του τερματισμού στον 39ο Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας αλλά αποδεικνύει ότι είναι και μια μεγάλη νικήτρια στη ζωή.
Πρώτη μπήκε η Βασιλική Κωνσταντινοπούλου, του ΑΠΚ Νάπολης στο Παναθηναϊκό Στάδιο και απόλαυσε το θερμό χειροκρότημα του κοινού όταν έκοψε την κορδέλα, για να κερδίσει για πρώτη φορά στην καριέρα της τον Μαραθώνιο της Αθήνας. H 26χρονη δρομέας του Αντώνη Στόικου, που αναδεικνύεται για πρώτη φορά Πανελληνιονίκης στον Μαραθώνιο, τερμάτισε σε 2:46:01. Με αυτή την επίδοση κατάφερε να βελτιώσει το ατομικό της ρεκόρ που ήταν 2:51:32.
«Χάρηκα πάρα πολύ, δεν το πίστευα. Κοιτούσα συνέχεια πίσω και έλεγα δεν μπορεί να είμαι πρώτη. Κοιτούσα αριστερά και δεξιά και έλεγα δεν μπορεί, κάτι έχει γίνει», τόνισε μετά τον τερματισμό η Βασιλική Κωνσταντινοπούλου. «Η αλήθεια είναι ότι το πλάνο μου ήταν να πάω πιο γρήγορα, αλλά είδα τη ζέστη και αποφάσισα να το πάω συντηρητικά. Βγήκε σε καλό. Έλεγα μετά το 40ο χιλιόμετρο πώς δεν με ενδιαφέρει, θέλω μόνο να τερματίσω. Πονούσα παντού, με έπιασαν κράμπες. Αλλά μόλις είδα την κατηφόρα, πήρα δύναμη και ο κόσμος μου έδωσε δύναμη. Ήταν φοβερό συναίσθημα όταν μπήκα που ο κόσμος χειροκροτούσε και τους χαιρετούσα και εγώ. Ήταν απίστευτο. Είναι η δεύτερη φορά που τρέχω στον Μαραθώνιο της Αθήνας. Πέρσι ήμουν 3η στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα», πρόσθεσε.
Το συγκινητικό γεγονός όμως για τη Βασιλική Κωνσταντινοπούλου είναι ότι για να φτάσει σε αυτή την επιτυχία κατάφερε να ξεπεράσει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας καθώς στο παρελθόν είχε διαγνωστεί με μυελωειδές καρκίνο του θυρεοειδούς.
Μιλώντας στο runningnews.gr για το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε, είχε δηλώσει: «Λίγο μετά την γέννηση του γιου μου διαγνωστικά με μυελωειδές καρκίνο του θυρεοειδούς, ο οποίος είχε προχωρήσει και στους λεμφαδένες τις δεξιάς πλευράς του λαιμού. Σίγουρα το να ακούς μια τέτοια διάγνωση στο μυαλό σου έρχονται μόνο αρνητικές σκέψεις. Θα έλεγα ότι θέλει πολύ μεγάλη πίστη στο ότι θα τα καταφέρεις και πώς δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να παλέψεις. Έτσι ήταν και για εμένα. Μπορεί στο πρώτο άκουσμα να μου κόπηκαν τα πόδια, αλλά μετά κοίταξα το παιδί μου και πεισματικά είπα στον εαυτό μου ¨”θα τα καταφέρεις!”».
